Hrærigrautur

Af hverju eru börn svona grimm og vond hvert við annað? hvurskonar dýrs- og grimmdareðli hafa þau í sér. Stundum mætti halda að þau væri uppi á vitlausri öld, þau mundu passa betur inn í hugsunarháttinn sem var uppi á víkingaöld, auga fyrir auga og tönn fyrir tönn, "ef þú ert að stríða/meiða mig sendi ég stóru systur/bróður til að lemja þig" eða nota markvisst einn stóran og sterkan vin/bekkjarfélaga til að hefna! Ég skil ekki svona, skil stundum ekki hugsunina hjá þessum litlu krílum.


Afhverju er allur þessi ófriður í heiminum, af hverju getur sumt fólk (sérstaklega þeir sem hafa völd og ráða miklu) ekki skilið og viðurkennt að lífið gengur miklu betur, fólk er hamingjusamara, jákvæðara og umhyggjusamara og að heimurinn er miklu öruggari ef að friður ríkir allsstaðar. Hvað er málið? Af hverju þarf fólk alltaf að vera með minnimáttarkennd, í samkeppni, valda og vopnabrölti og vera með endalausa frekju til að ná sínu fram. ÞEtta er bara oft svo óþolandi og yfirgengilegt!!

Kosen-rufu, kosen rufu, kyrjun fyrir friði í heiminum :-) , ekki veitir af..
Nam - mjóhó- renge - kjó

Af hverju missir fólk sig í aðstæðum /umhverfi þar sem maður síst býst við því?
Fólk sem maður hefur kannski bara séð eina hlið á,
ok allir eru mannlegir og allt það en sumt (pirring, áhyggjur...) skilur maður bara eftir heima, tekur ekki með sér út í bæ /í ákveðnum félagsskap!

Ég er bara aðeins að pústa, ekki bara alltaf jollý dagbókarfærslur :-/ Þetta eru pælingar sem ég er að velta fyrir mér núna..

Eigið gott kvöld, það ætla ég að gera og hlakka til að horfa á Karnival í kvöld:-)